Ik ben een vrouw van 54 jaar, ik was een gezond meisje van 4 jaar oud tot op een dag dat we naar mijn oma gingen op de brommer ik zat achterop toen er plotseling een auto aan kwam rijden die mijn moeder en mij van de brommer af duwden . We kwamen in het ziekenhuis terecht gelukkig had mijn moeder er niks aan over gehouden maar ik helaas wèl ik had zware hersenen schuding en hield hier cronishe clonische epilepsie aan over. Ik val plotseling om en dan lig ik op de grond ik heb ze het s’nachts en overdag als ik bij kom dan ben ik in de war en weet ik niet meer wat gebeurd is dat vind ik nog steeds Eng ik slik heel veel medicijnen voor maar die helpen niet goed bij mij . Op school had ik veel veel aanvallen en ik kreeg niet alles goed mee , daar is mijn geheugen en concentratie te slecht voor , mijn klasgenoten konden mijn epilepsie niet accepteren op 1 vriendinnetje na die hielp mij altijd en ging hulp halen voor mij dit was een hele zware tijd voor mij , toen ik van school afging zei mijn neuroloog al dat ik 100 procent was afkeurd ik mocht niet meer alleen wandelen . Fietsen auto rijden , koken strijken en op een ladder staan en trap op en aflopen is ook heel gevaarlijk ben al vaak van de trap af gevallen , ik mag me niet te veel inspannen dat lokt aanvallen uit Ik krijg ik nu gelukkig poetshulp waardoor ik meer rust krijg ik heb een hele lieve man die me hierdoor heel goed steunt en mijn zoon waar ik veel van jou en ik haal veel ontspanning weg als ik mijn kleinkinderen hier heb