Ik ben Pascal, 25 jaar, Ik heb cerebrale parese (een beweging stoornis) waardoor ik in mijn geval halfzijdig verlamd ben aan de rechterkant van mijn lichaam. Hier ben ik mee geboren. Hierdoor heb ik ook epilepsie gekregen. Ik heb vroeger als kind veel abbcances gehad. (Kleine aanvallen waarbij je even een paar seconden weg valt en een keer een grote aanval in de zomer van 2006. Ik heb epilepsie nog tot mijn 10de gehad en daarna was het ineens helemaal verdwenen. Alsof ik eroverheen was gegroeid, ook zonder medicatie. 10 jaar lang is dit goed gegaan. Na deze 10 jaar is de epilepsie ineens terug gekomen. Ik zat in de klas en was net begonnen aan mijn 2de leerjaar van mijn studie, Er werd verteld over corona en hoe nu verder etc. Ineens kreeg ik 3 epileptische aanvallen in 3 kwartier, het was alsof het 10 keer zo hard was terug gekomen als voorheen, ik kreeg nog niet meteen terug medicijnen, na een paar weken kreeg ik weer een epileptische aanval, waardoor ik weer terug medicatie kreeg. Sinds die tijd is het eigenlijk steeds op en af gegaan, dan ging het weer even goed en na een paar maanden kreeg ik weer een epileptische aanval. Sinds vorig jaar heb ik weer heel veel epileptische aanvallen gekregen, meer dan ik gewend was. Daarom ben ik een traject gestart in Kempenhaege. Nu een jaar verder zit ik nog steeds in de onderzoeken en wacht ik eigenlijk op uitslagen, ik heb afgelopen maart 17 epileptische aanvallen gekregen. (Verdeeld over de hele maand.) Daarna zijn de aanvallen weer verdwenen zoals ik hierboven heb beschreven. (Het gaat weer een paar maanden goed.) Sinds 2 weken heb ik weer heel frequent dagelijks aanvallen, meer en anders dan ik gewend ben. Ik blijf de hoop houden dat er wat goeds uit de onderzoeken komt. Het belangrijkste is positief blijven, ook al is dat soms moeilijk.

Met vriendelijke groet,

Pascal Zweedijk