ik ben Jessica 24 jaar oud

ik heb moeilijke behandelbare epilepsie ,vanaf ongeveer 3 jaar oud. Ik vertoonde rare schokken en ik viel voorover en achterover op de grond. We wisten toen niet wat het was dus gingen we naar de huisarts. Die verwees ons door en toen kregen we onderzoeken om te kijken wat er aan de hand was. Het bleek epilepsie te zijn en werden we door gestuurd naar de Sein kliniek in Zwolle. Toen was ik ongeveer 6 jaar oud. Ik kreeg een helm voor het vallen. Ook kreeg ik allemaal medicijnen, maar kregen we het niet onder controle , alleen het vallen bleek weg te zijn .

Begin 2010 werd ik opgenomen in de sein kliniek omdat er teveel veranderd werd in de medicatie en er geen controle kwam. Het was niet meer veilig en haalbaar om thuis te blijven. Daar ben ik tot tot end 2010 geweest. IK ging daar naar school. Toen de controle weer redelijk terug was mocht ik weer naar huis, en naar mijn eigen school. Maar ik bleef onder behandeling bij de Sein kliniek.

In 2011 kreeg ik een Merkus virus simulator (NVS)om aanvallen sneller te stoppen.

In 2013 kreeg ik een andere neuroloog. Mijn nieuw neuroloog heeft mijn hele dossier weer op zijn kop gezet en bekeken of het misschien mogelijk was om een operatie te doen. Er is een nieuwe MRI scan gemaakt om te kijken of mijn epilepsie op een goed gebied zit om te kunnen opereren. Zodat er geen vitale functies geraakt konden worden. IK was een van de eersten die geopereerd werd voor epilepsie. Het bleek dat een operatie mogelijk was. Het traject werd in gang gezet. Er werden voorbereidingen voor de operatie gedaan en de operatie zelf was in september 2014. Hier heb ik een half jaar van moeten herstellen. Ook opnieuw leren lopen maar dit ging allemaal sneller dan verwacht. Ik ging met ziende ogen vooruit en werd veel minder vermoeid. Ik heb toen in 2019 zelfs mijn rijbewijs gehaald. Ik werkte 24 uur en kreeg een relatie en bloeide helemaal op. De operatie was de beste keuze ooit geweest van mijn leven . Na de operatie hebben ze mijn hersenen in het UMC Utrecht (waar ik ook geopereerd ben ) onderzocht en bleek het zo te zijn dat mijn epilepsie een niet aangeboren hersenletsel is.

Gelukkig heb ik hele lieve ouders , vriend en broer ,schoonouders en familie. En hond Baco waar ik heel blij van wordt. Hopelijk leer ik er goed mee om te gaan zodat mijn leven nog mooier wordt. We zijn op de goede weg. IK hoop dat iedereen met epilepsie de moed erin houdt en positief blijft.