Mijn dochter kon door haar epilepsie lange tijd niet goed uit haar woorden komen. Ze hoorde niet alleen totaal andere woorden dan er gezegd werden, ze kon zich ook niet meer uitdrukken. En dat terwijl haar taalontwikkeling daarvoor fantastisch was! Het grote geluk was dat ze in die tijd begon met lezen- en ze is nooit meer opgehouden! Ook niet toen dankzij de medicatie alles weer terugkeerde. En ze juist voor talen de hoogste cijfers is gaan halen. Over epilepsie lezen, en dus een boek vinden om je mee te identificeren is niet de meest eenvoudige opgave- want er is weinig te krijgen. Vooral voor haar, want Engels lezen, over haar eigen interesses, is nu haar favoriete bezigheid. Daarom was ik zo blij dat ik onlangs een Engels boek vond over het onderwerp.

The Match- door Sarah Adams

In het boek maken we kennis met de hoofdpersoon Evie Jones, die werkzaam is bij een instantie voor hulphonden. Ze heeft zelf vanwege haar epilepsie enorm baat gehad bij haar hulphond Charlie. Wanneer ze een aanval krijgt kan Charlie zorgen dat ze een veilige plek vindt en legt hij haar op haar zij. De hond heeft haar enorm veel vrijheid teruggegeven- en die heeft ze hard nodig, want ze gaat nogal gebukt onder het juk van haar ouders, die tot op de dag van vandaag haar telefoonrekening betalen, en vinden dat ze moet trouwen met de zoon van rijke kennissen, om zo het voortbestaan van hun advocatenkantoor te garanderen.

Gelukkig is daar de alleenstaande vader Jacob, om mogelijk verandering te brengen in haar situatie. Maar eerst moet ze nog de hond trainen voor zijn tienjarige dochter Sam, die ook epilepsie heeft. Wat fijn is aan dit boek is dat het zowel de minder goede kant belicht van deze aandoening- zo mag Evie niet rijden en denkt ze dat niemand haar wil vanwege haar epilepsie- maar ook hoop biedt op betere tijden. Zo mag dochter Sam toch logeren bij vriendinnetjes, terwijl haar vader dit eerst niet aandurft. En leert hij beter om te gaan met de angst die gepaard gaat met een mogelijk dreigende aanval, dankzij het goede voorbeeld dat Evie hem voorschotelt.

Jacob heeft in tegenstelling tot onze hoofdpersoon wel een goede band met zijn familie en ondanks dat hij maar een simpele architect is met een eigen kantoor en door zijn gemene ex in de steek gelaten is om haar acteercarriere van de grond te krijgen, helpen ze hem waar ze kunnen. Zelf is hij natuurlijk ernstig gaan twijfelen aan zijn capaciteiten als vader, en aan zijn aantrekkelijkheid als man. We hoeven geen glazen bol te hebben om te weten hoe dat af gaat lopen.

Liefde in tijden van…Epilepsie Ik denk dat het heel goed is dat in dit boek de verschillende personages op hun eigen manier met de diagnose omgaan- waardoor je ziet hoe het is voor kinderen, hun ouders en mensen die al langere tijd hebben leren wennen aan hun epilepsie. Zo valt er voor iedereen die ermee te maken heeft iets in te herkennen. Maar bovenal is het fijn om te lezen dat liefde voor iedereen weggelegd is, zelfs als je door omstandigheden zelf niet meer gelooft dat dit voor je in het verschiet kan liggen. Het zou zomaar kunnen dat dit boek deze conclusie uiteindelijk aan de man wil brengen!

oordeel: ***